In hun Schaduwrapportage (para 12 )
hebben Nederlandse organisaties het verdragscomité, dat de uitvoering van het
VN-Vrouwenverdrag bewaakt, verzocht vragen te stellen over stereotypering van
vrouwen in reclame boodschappen.[1]
Tijdens
de “constructive dialogue” met de
minister van emancipatie heeft het comité dat inderdaad gedaan. Eerder had de regering terecht gesteld
dat de overheid niet de inhoud van de media kan bepalen. Maar reclame is wat
anders. De Mediawet stelt dat reclameboodschappen moeten voldoen aan de eisen
van de Reclame Code. Uitingen van discriminatie, o.a. op grond van geslacht,
zijn niet toegestaan. De Stichting Reclame Code ziet reclames waarin vrouwen
stereotypisch worden neergezet echter niet als discriminerend. De Reclame Code
Commissie neemt klachten over stereotypering dan ook niet in behandeling. Maar
volgens het VN-Vrouwenverdrag, is stereotypering wel degelijk een vorm van discriminatie.
Na
aandringen van het verdragscomité
heeft minister Bussemaker toegezegd na te gaan of en hoe zij kan optreden tegen stereotypering van
vrouwen in reclameboodschappen.
Ines Orobio de Castro
lid van het schrijfteam schaduwrapportage
lid van het schrijfteam schaduwrapportage
[1]
The NGOs
and CSOs suggest that the Committee calls on the government to take steps to
have the Advertising Code Foundation adapt its interpretation of the Code to
conform with Articles 2f and 5a of the Convention, by designating stereotyping
as a form of discrimination.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten