CEDAW-lid Niklas Bruun (Finland) kon er niet
bij: waarom geen ‘friendly settlement' in the De Blok case’? Het Comite had toch
in de klachtuitspraak aangaande de zes zelfstandigen zonder zwangerschapsuitkering de regering aanbevolen de zes te compenseren, omdat hun aan
het VN-Vrouwenverdrag ontleende rechten geschonden waren? De meeste landen betalen in zo’n
situatie, maar Nederland niet. Daar moeten de zes klaagsters weer naar rechter
om betaling af te dwingen. Toen de rechter oordeelde dat het UWV moet betalen,
ging het UWV (na overleg met minister Asscher) in hoger beroep. Straks komt dezelfde zaak misschien wel voor de tweede maal bij het CEDAW en
dat zou toch erg verdrietig zijn, aldus Bruun.
UWV stelt
mandaat CEDAW-Comité ter discussie
Waarschijnlijk was het CEDAW-lid extra
geprikkeld omdat hem ter ore was gekomen dat het UWV in het beroepschrift bij
de Centrale Raad van Beroep de bevoegdheid van het Comité in twijfel had getrokken: “Voorts voegen wij hier aan toe dat de uitleg
van de bepalingen van het VN-vrouwenverdrag ook niet wordt genoemd bij het
mandaat van de CEDAW.” Als het Comité die bevoegdheid niet heeft, wat doen
we hier dan, zo vroeg hij delegatieleider minister Bussemaker. Dan heeft een
constructieve dialoog toch ook geen zin.
Geen argumenten voor weigering uitvoering uitspraak
De minister benadrukte verschillende malen het
Comité hoog te hebben en zowel het Vrouwenverdrag als het Optioneel Protocol
daarbij zeer serieus te nemen. Beantwoording van de specifieke vragen over de
De Blok-case liet ze over aan de Agent van het Ministerie van Buitenlandse
Zaken.
Het eloquente betoog van Roeland Böcker voegde echter niets toe aan hetgeen hij namens het ministerie al eerder aan CEDAW had geschreven, in de klachtprocedure zelf en in de stukken na CEDAW’s uitspraak. “The decision has been taken not to follow the recommendations in the De Blok-case” - naar de echte reden blijft het dus gissen. “The case is pending in appeal” .
Het eloquente betoog van Roeland Böcker voegde echter niets toe aan hetgeen hij namens het ministerie al eerder aan CEDAW had geschreven, in de klachtprocedure zelf en in de stukken na CEDAW’s uitspraak. “The decision has been taken not to follow the recommendations in the De Blok-case” - naar de echte reden blijft het dus gissen. “The case is pending in appeal” .
Erkenning
belang klachtprotocol CEDAW?!
Voordat er uitspraak in beroep is zal CEDAW er in de Concluding
Observations waarschijnlijk zelf op terug komen. Bruun had er namelijk in
tweede termijn ook nog op gewezen dat dit de enige van de vijf zaken bij het
Comité tegen Nederland was geweest waarin CEDAW concludeerde tot verdragschending. Als een
staat die ene uitspraak dan naast zich neerlegt en daarmee klaagsters dwingt tot
nieuwe procedures tot aan de hoogste rechter in Nederland (daarna CEDAW), dan
ondermijn je het systeem van het Optioneel Protocol. Juist Nederland had zich
enorm ingezet voor tot stand koming van dit klachtprotocol.
Minister Bussemaker herhaalde groot belang te
hechten aan het klachtprotocol bij het vrouwenverdrag als belangrijk instrument
om ‘Access to justice’ te garanderen. Ze zei de opmerkingen van het CEDAW-lid
goed gehoord te hebben, maar op dit moment niet meer te kunnen doen dan de
beroepszaak bij de Centrale Raad van Beroep te respecteren. Uit andere bronnen
weten we dat het UWV heeft gevraagd om een versnelde behandeling. Dat is goed
nieuws.
Leontine Bijleveld, voorzitter Netwerk VN-Vrouwenverdraq.
Zij is al vanaf het begin bij deze zaak betrokken.
Zij is al vanaf het begin bij deze zaak betrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten